my hart is in die karoo

Ons het onlangs gekuier in die karoo. Eers was ons in Prins Albert omgewing en toe annerkant Carnavon op liewe vriende se plaas. Dis wye wêreld die. Mense ry gou oor vir 'n kuier op 60km grondpad! Hulle hou van kosmaak, kuier en hulle leef baie naby aan die natuur. Jy kom van die jagveld af terug met 13 springbokke en dan begin die vleiswerk. Maar eers moet die nuweling jagters die peertjies eet. Ek, wat dit meer as 30 jaar gelede meegemaak het vir die eerstemaal, kry nou nog reflux as ek dink aan hoe moeilik daardie "peertjie" afgegaan het!

Ek weet die gejagtery val nie in almal se kraal nie, en ook nie in myne as dit gaan oor sportsmaak nie. Hier was my ervaring weereens van hoeveel respek en liefde die karoomense oor die algemeen het vir diere. As die veld sukkel en die reen nie val nie, raak dit hulle direk. Die vleiswerkery word noukeurig gedoen en geen stukkie gaan verlore nie. Die aand rondom die vuur word as voorgerig gesmul aan suigbeentjies wat niks anders as die ribbes van die bokke waarvan alle moontlike vleis gesny is nie. Die amper kaal bene word dan vinnig gebraai en leeg "gesuig" rondom die vuur. Verder word die springbokstertjies ook as voorgereg bedien.

Nou is ek al redelik galsterig en die hoofmaal het nog nie begin nie. Die hoofmaaltyd is eenvoudig: 2 reuse bakke dik skaap saddle tjops, 1 bak wors, roosterkoeke met konfyt en o ja, daar onder in die hoek van die tafel 'n bakkie slaai.

Na ete verskoon ek my vinnig, waar is my rennies?