spaghetti carbonara

Daar is baie stories oor hoe die dis sy ontstaan gehad het. Sommiges verwys na die steenkoolmyners of Carbonari se liefde hiervoor en ander praat weer oor die liefde wat Amerikaanse soldate gedurende WO2 vir spek en eiers gehad het en dit toe sommer saam met spaghetti begin eet het. Nietemin is dit een van ons gesin se gunstelinge. Dit is vinnig, heerlik en altyd 'n wenner om die tafel.

Die enigste truuk met die dis is om kop te hou wanneer jy die eiermengsel aan die einde byvoeg. Ek het ook gevind dat ek nogal 'n paar keer gesukkel het om dit net reg te kry. Die lekker ding is dat hy nooit eintlik flop nie, net soms beter werk as ander kere. Tipies Italiaans is daar natuurlik heelwat maniere om dit te maak. In Suid Afrika vind ek een van die grootste uitdagings rondom spek. Ons spek is oor die algemeen massa geproduseerde en 'n waterige besigheid. Ek gebruik maar gewone spek maar as jy beter in die hande kan kry doen dit!

Okay so waar is ons...o ja, bestandele vir 4 mense:

500g  spaghetti - asseblief tog nie pap gekook nie, al dente
200g "streaky" spek in blokkies gesny
'n halfkoppie vars pecorino kaas, gerasper
'n lekker treksel olyfolie
4 eiergele plus 1 heel eier
so halfkoppie witwyn, die res is vir jou om te drink
1 ui, in klein blokkies gesnipper
so 2 eetlepels growwe swart peper

Gooi die eiergele en die een vol eier in 'n mengbak. Meng met jou hand klitser terwyl jy stadig jou pecorino kaas byvoeg. Hou bietjie van die kaas vir later se oorstrooi en moenie die mengsel te droog laat raak nie. Gooi jou growwe peper by en klits tot lekker romerig. Laat rus eenkant.

In jou pan braai jy nou die ui en die spek. Ek gooi die halfkoppie witwyn daarby maar laat dit net goed reduce. Kook sommer ook jou pasta to net reg en dreineer. Roer die spek mengsel by die pasta en roer goed deur. Moenie die pasta breek nie. Nou drink jy 'n slukkie witwyn en begin die eters bymekaar kry om die tafel. Nou is ons naby!

Roer nou jou eier mengsel deur die warm pasta, weg van die plaat se hitte af. Moenie dit te droog laat raak nie, jy wil juis nie pasta en roereier eet nie! Die uiteinde moet 'n lekker romerige souslaag oor die pasta laat. Dis nie nodig vir room nie, enige italianer sal jou goed skel as jy dit nou hier ingooi!

Nou skep jy op en strooi die oorblywende kaas bo oor. Skink die lekker witwyn en as jy kan, dra sommer die tafel na buite onder die boom. Eet die heerlike pasta en kuier met gawe mense om die tafel. Eenvoud is mos die vreugde van die lewe!