ode aan die eier


Ek kan nie voortgaan met die blog sonder om eier op te hemel nie. As ek terugkyk op my nou 40-jarige bestaan besef ek dat daar 'n paar konstante in my lewe is waarvan die nederige eier een is. My pa het nog altyd hoenders gehad en in van my vroegste herhinneringe staan ek met 'n mandjie terwyl hy warm eiertjies onder kloekende hennetjies uithaal en in die mandjie pak.

Die eier was nog altyd 'n simbool van lewe waarbinne alles wat nodig is om 'n wesentjie aan die lewe te hou sommer kant ek klaar is. Vir duisende jare klits, roer, kook en bak mense eiers. Daar was 'n tyd gedurende die 80's waartydens die eier persona-non-grata was. Cholestrol en eiers is a sinoniem gesien en heelparty resepte moes sonder eier towerkragte maar sien kom klaar met allerhande weird goeters wat klein kinnertjies sal bangmaak as plaasvervangers.

Gelukkig hoor ek nie meer so baie van die doemprofete nie. Ek het my in elk geval nooit gesteur daaraan nie. Hoe kan ek my vriend die eier verloën? Hy wat my deur dik en baie dun bygestaan het. Ek gooi die kiekies uit op 'n tafel. Ek is op skool in my ma se kombuis besig om te eet aan die ontbyt tafel (was ek werklik so maer en met so lang kuif?) en my ma se olierige klipharde bakeiers swem in my bord.

Daar is staan ek in my koshuiskamer op Stellenbosch besig om eiers binne in my ketel te kook. Ek en 'n vriend is op 'n surftrip iewers langs die kus, ek staan oor 'n pan met eiers en watookal, ek en vriende eet sondag aand dopeiertjies met visvingers en tee want die geld na studieskuld is min, ek koop eiers en tulpe by die mark in Nederland, ek eet 'n omelet die oggend van my troue saam met vriende en ek sit met my seuntjie op my been en roer 'n eier special op 'n oop vuur in 'n ysterpan.

Daar is net mooi niks pretensie aan 'n eier nie. Natuurlik kan 'n mens dit met 'n geweldige mooi manelpak klee - die smaak van truffle wat in die italiaanse platteland met roereier gemaak word of rondom 'n tafel met 'n bo-kaap gesin waar 'n gaar eier binne in 'n geurige frikadel opgedis word.

Wat gaan ek die naweek doen behalwe agter kleintjies aanhardloop? Ek is nie seker nie, maar waarvan ek redelik seker is, is dat daar iewers 'n roereier, vars fennel en met 'n bietjie gerookte salm sy pad na my croissant sal kry...

o humble egg, how I love thee.

1 comment:

  1. As jy so van eier praat raak ek sommer lus vir een en ek is nie eens so lief vir die goed nie!

    ReplyDelete